Szydełko, druty, czasem krzyżyki

  Niestety ambitny plan wstawiania prac nie powiódł się. W następnym roku muszę inaczej poprowadzić bloga, może wtedy więcej osób chętniej tutaj będzie zaglądać. Dzisiaj zdjęcia kilku prac, ale to jeszcze nie wszystkie. Masowa produkcja takich samych czapek, kominów i szalików trochę mnie wymęczyła. W święta skończyłam kolejny komplet dla chrześnicy, ale już nie robiłam zdjęć. Ile można.     Kilogramy włóczek czekają, nowe już zamówione. Będą owieczki, zajączki, a co...   A tym razem porcja zdjęć.

    Koleżanka jest babcią przecudownego chłopczyka. Mały ma cztery latka i nie lubi szalików. Fakt, że zima nie jest zbyt ostra, ale na szyję zawsze się coś przyda. Zrobiłam komin, a już dzierga się czapka.    Komin powstał z włóczki Bravo Originals 08337 producent Shachenmayr . Potrzebujemy dwóch motków, komin przerabiamy podwójną nitką. Robi się bardzo szybko.    Użyłam drutów 7 mm z krótką żyłką.   Na druty nabieramy 60 oczek. Przerabiamy na okrągło. 3 oczka prawe, 2 oczka lewe. Przerabiamy 48 rzędów i zamykamy wszystkie oczka. Ja zamykam szydełkiem.  Szyjogrzej gotowy, a maluch sam go nie rozwiąże i nie zgubi podczas przedszkolnej wycieczki.   Życzę miłego dziergania. 

    No cóż, nie uda mi się wykonać planu, czyli zamieszczenia zdjęć i opisów wszystkich prac. Niektórych nawet nie zdążyłam sfotografować. To chyba nie powinno chodzić o ilość prac w danym roku. Dałam się wciągnąć w jakieś wyzwania. Nie wiem dlaczego.     Dzisiaj zdjęcia torebek. Dwie z nich wykonane są ze sznurka 3 mm szydełkiem 6 mm, jedna ze sznurka 5 mm i szydełkiem 8 mm. Granatowa torebka to już wielokrotnie przeze mnie wykorzystany wzór gwiazdkowy. Druga to półsłupki łapane za tylną nitkę, a trzecia to słupki. Proste :)

   Potrzebujących wciąż jest wielu. Kolejny kiermasz, z którego dochód był przeznaczony na chłopca, który doznał urazu kręgosłupa podczas wakacji. Mały sportowiec ma szansę na powrót do zdrowia, ale to wszystko kosztuje.    Tym razem wianki są w dwóch rozmiarach. 20 i 18 cm, ale wszystkie ze sznurka 5 mm. Lubię robić te wianki, ale następne dopiero w przyszłym roku.

  Tak tylko dla porządku kolejne szyjogrzeje. Czekam na wolne dni, aby powstawiać wszystkie prace. W nowym roku chcę inaczej prowadzić bloga. Może zachęci Was to do komentarzy, bo to zawsze jest miłe, nawet jeśli komentarze stanowią konstruktywną krytykę. Wtedy człowiek wie, że ktoś to przeczytał i robi się jakoś milej.    

          Święta tuż za progiem, a na grupach i forach królują wianki ze sznurka. Zachwyciły mnie i chyba nie tylko mnie. W całym "wielkim" mieście zabrakło styropianowych oponek. Wszędzie wykupione, a nowe dostawy nie nadchodzą. Ale od czego są zakupy internetowe. I paczkomaty. Uwielbiam je, a szczególnie po tym, jak muszę stać po przesyłkę na poczcie. Po ostatnim pobycie obiecałam sobie, że jeśli w opcji dostawy nie ma paczkomatu, albo jest tylko nasza stara Poczta Polska, rezygnuję z zakupu. I tego będę się trzymać.    A wracając do tematu wianków. To fajna zabawa. Na szczęście przyjaciółka ma pasmanterię, więc nikt nie kręci nosem, jak proszę o kilka, czy kilkanaście centymetrów taśmy na kokardkę, czy jako aplikację.      Większość wianków wykonana jest ze sznurka 5 mm na oponce 25 cm. Po pierwszym robi się je bardzo szybko. Pięknie się prezentują na drzwiach. Naprawdę warto taki sobie sprawić.